Ik ben met Martina richting het noorden gereisd. We hadden de treinreis Brisbane - Gympie gepland om vervolgens in Rainbow Beach te verblijven. We waren alleen niet zo slim bezig. Op de map ligt Gympie praktisch naast Rainbow Beach, maar in de realiteit lag het toch nog meer dan een uur van elkaar vandaan. Dus dat zou een duur taxi ritje worden. Gelukkig konden we de treintickets annuleren en pakte we de Greyhound bus in Surfers Paradise (plaatsje naast Broadbeach) die een stop had in Rainbow Beach. Ideaal dus! Nou niet echt, we hadden ons op een of andere manier vergist in de terugreis. Deze stond gepland op 18-06 ipv 19-06. Nou daar sta je dan op een zondagochtend. Gelukkig heeft Dalibor contact opgenomen met Greyhound en de terugreis weten om te boeken, nogmaals dank :) Eenmaal onderweg naar Rainbow zijn we 2 keer gestopt, dat maakte de reis in totaal langer dan verwacht. Zes uur later kwamen we aan in Rainbow, het was meteen zonnig en lekker warm, mm mm! Geen idee waar we naar toe moesten lopen. Martina dacht rechtsaf en ik dacht linksaf. Ze ging het even navragen en ze had ook nog gelijk verdomme. Daar gaat mijn gevoel voor intuïtie! Na een stuk lopen kwamen we aan op onze bestemming (Debbie's place), een typisch Australisch huis met verschillende grote hotelkamers. We hadden de King Suite gereserveerd en we hadden niets te klagen. Een grote kamer, met keuken, badkamer en een veranda om te chillen!  Toen we Debbie ontmoette was het gelijk chaos, wat een energie zeg. Ze had een hondje genaamd Suzie two. Martina en ik denken dat de vorige hond overleden was, anders konden we de naam niet verklaren. Maar Debbie was een hartstikke aardige vrouw die ons meteen meenam in haar auto om het dorp te verkennen. Eerlijk gezegd was er niet veel te verkennen aangezien het een klein dorp is. Maar het had mooie stranden en we werden naar Carlo Sandblow gebracht. Dit was echt adembenemend. We kwamen aan bij zonsondergang, de Sandblow is een grote uitgestrekte zandvlakte die enkele meters boven de kustlijn ligt. Het zand is in de loop der jaren naar het binnenland geblazen. Het leek net een rivier, maar dan van zand. De zonsondergang hier, is een van de mooiste dingen die ik gezien heb.  Eenmaal terug in ons hotel mochten we wat dvd's van Debbie lenen. Maja van te voren werden mijn kookkunsten op de proef gesteld. We hadden kip wraps gemaakt en wonder boven wonder was het ook nog gelukt haha. We zijn op tijd naar bed gegaan want maandag zouden we naar Fraser gaan. We hadden de Faser Island discovery tour geboekt. We werden opgehaald met een 4-WD. Gelukkig was onze tourguide Gregory een aardige man die continue grapjes maakte. Fraser Island is het grootste zandeiland ter wereld! Het staat dan ook op de UNESCO werelderfgoed lijst. Vanaf Rainbow konden we met de veerpont naar het eiland. Het vervoer op het eiland is alleen geschikt voor auto's met een vierwielaandrijving. Dit vanwege de onverharde wegen. Het zand langs de kust was nog het beste om over te reizen, maar zodra we het eiland in trokken was het een en al gehobbel de bobbel. Het leek wel alsof je in een pretpark in een simulator zat. In het begin is het leuk maar na een paar uur begint het je toch de vot uit te hangen.  Na een uur zijn we gestopt voor een kop koffie en een muffin langs het strand, super gezellig. Daarna zijn we verder het eiland in gegaan, waar we uitkwamen bij Lake Mckenzie. Het meer was echt super, kristalhelder water en witte standen. Het was lekker warm, dus hop zwemspullen aan en het water in. Nou het water was iets kouder dan verwacht, echt ijskoud, maar we hebben erin gezwommen haha. Na een uur moesten we ons verzamelen voor een bbq, yeah. We hebben ervan genoten en al helemaal nadat een Amerikaans gezin aangevallen werd door een kookaburra vogel. Dit is een ijsvogelsoort en deze knaap was een vrij groot exemplaar. De vogel zat al een tijdje te wachten en op een gegeven moment vloog hij richting het gezicht van een klein meisje, iedereen schrok, maar de vogel ging al snel op een paal zitten met zijn prooi. Hij had namelijk de hele steak van het meisje te grazen genomen. Het meisje bleef kalm en moest uiteindelijk lachen, maar de oma die ernaast zat die ging te keer. Ze gilde, schreeuwde het uit van angst en rende weg. Haha wat n show maakte die ervan. Maja uiteindelijk weer verder met de tour waar we nog gedropt werden bij een regenwoud voor een wandeling. Op de weg terug hebben we nog een wilde dolfijn gezien, helaas kwam die niet vaak lucht happen dus het was niet echt spectaculair. Eenmaal weer in het hotel was het koken, tv kijken en lekker slapen want de dag erna moesten we vroeg op om onze bus te pakken naar Brisbane. Maar hierover later meer! Ciao for now